پیش بینی اضطراب ریاضی دانش آموزان سوم تجربی ناحیه یک تبریز براساس عوامل تأکیدهای هدف معلمان، والدین و جهت گیری هدف پیشرفت دانش آموزان

هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی اضطراب ریاضی در دانش آموزان پایه سوم رشته تجربی بر اساس تاکید های جهت گیری هدف معلمان، والدین و دانش آموزان بود . بدین منظور تعداد 228 نفر دانش آموز ( 145 دختر و 83 پسر ) به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از جامعه دانش آموزان پایه سوم تجربی ناحیه یک شهر تبریز به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس اضطراب ریاضی کازلسکیس، پرسشنامه های هدف پیشرفت تصوری معلمان و والدین فرایدل و همکاران و هدف پیشرفت الیوت و مک گریگور استفاده شد. روش پژوهش از نوع همبستگی بود و برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون در نرم افزار spss و تحلیل مسیر در نرم افزار amos استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد بین جهت گیری تبحرگرایی دانش آموزان و اضطراب ریاضی آنها رابطه منفی معناداری وجود دارد و 10 درصد اضطراب ریاضی دانش آموزان، توسط تبحرگرایی آنها قابل پیش بینی است.